..και θα σε κεράσω ένα παγωτό!

Όσο και αν περνάω απο γνωστά σημεία καθημερινά αλλά και απο άλλα που μόλις συναντώ, το κεφάλι μένει πάντα προσκολλημένο προς τις εικόνες που περνούν γρήγορα μπροστά απ'τα μάτια μου. Λες και κάποιος με πιέζει κάθε φορά να δω όσα περισσότερα μπορώ. Μέσα απ'το τζάμι. Του αυτοκινήτου, του τρένου, του λεωφορείου. Ίσως και να μην είμαι καλή συνοδηγός, συνταξιδιώτισσα ή ακόμα μπορεί και να μη γίνω η πιο προσεκτική οδηγός μελλοντικά. Όμως άσε με και μη μου μιλάς όταν θα 'σαι δίπλα μου. Αν είσαι ξένος. Αν είσαι φίλος απόλαυσε τα λίγα λεπτά οικειότητας και απόλυτης.. σιωπής.
Μη κοιμηθείς εσύ οδηγέ, μόνο οδήγα χαλαρά με ωραία μουσική.. Μερικές φορές ίσως και να σε ρωτήσω αν βαρέθηκες που αφαιρούμαι. Η απάντηση συνήθως είναι αυτή που θα περίμενα.
Δεν είναι τυχαίο που στο δρόμο κάνω τις καλύτερες σκέψεις..
Καληνύχτα!