Oοοh: Μια μέρα εξεταστικής!


 ...06.45...06.52..07.30...07.41[...]
*πολλοί είναι εκείνοι που έχουν μιλήσει για την ακατανόητη μανία να ρυθμίζω το ξυπνητήρι με αυτό το τρόπο. Τι προσπαθώ να καταφέρω άραγε! απορούν...*

09.00 ντριν! ντρίιν! ντριιιν! χτυπάει ακατάπαυστα μέχρι η 'ωραία κοιμωμένη' να το ακούσει και να σηκωθεί, σέρνοντας το κορμί της αργά μέχρι την τουαλέτα.
Απ'την ώρα που ξυπνάει, νυστάζει περισσότερο.
Με κλειστά μάτια συνεχίζει να στέκεται μπροστά στον καθρέφτη (λίγο ακόμη χουζούρι έστω και στα όρθια δεν έβλαψε ποτε κανέναν!). Πλένεται, χτενίζεται, βάφεται και όλα αυτά.. γρήγορα. Μηχανικά. Η ρουτίνα μόλις ξεκινά. Καλημέρα. και συνεχίζει ενώ παράλληλα σκέφτεται τι ρούχα θα φορέσει.
Τις φυσιολογικές ημέρες είναι μια μικρή ιεροτελεστία. Προβάρει ξανά και ξανά μέχρι να βρει εκείνο που θα ταιριάζει ιδανικά με τη διάθεση της. Όμως τώρα, ψάχνει απλώς για το πιο ατσαλάκωτο τζιν και εκείνη εκεί την ουδέτερη μπλούζα... με την ανάλογη στάμπα. Η διάθεση αλλάζει διαρκώς μέσα στη μέρα άλλωστε. Δεν θέλει να την αποσπά μια "μπλούζα". Έφυγε...
Ουπς!
τα βιβλία, τα στυλό και όλα τα μαρκαδοράκια σου πάλι τα ξέχασες?

"Τρέξιμο" απο κεντρική στη δημοτική βιβλιοθήκη. Αναζητά την καλύτερη θέση. Τίποτα δεν επιλέγεται τυχαία όταν θέλει να πετύχει το σκοπό της. Εναλλάκτικά διαβάζει με φίλες μετατρέποντας εκεί σε βιβλιοθήκη όλο το δωμάτιο.

Σιγουρεύτηκε για τη μεριά της, κοίταξε γύρω της. Όλα στην αρχή φαίνονται ήρεμα και στη θέση τους. Στην αρχή..
Τα λεπτά εδώ ακριβώς σταματούν τη φυσιολογική τους πορεία. Οι λεπτοδείχτες παίρνουν την ευθύνη και αρχίζουν τις κόντρες. Τίποτα δεν θυμίζει την ηρεμία της αρχής τελικά... σκέφτεται και σήμερα. Ήρθε η ώρα να βυθιστεί στις αμέτρητες σελίδες της.

Ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα και απορεί αν είδε καλά την ώρα που άρχισε. Σε αντίθεση και σε ένα παράλληλο σύμπαν με το χρόνο όμως, οι μέρες εξεταστικής κυλούν τόσο αργά, βασανιστικά αργά.. μέχρι να δουν τα νευρικά σου κύτταρα ένα ένα να αυτοκτονούν. Ιδέα σου είναι.. δυστυχώς, αφού όλα κυλούν όπως τότε, που δεν βιαζόσουν για τίποτα.

Μετά την υπέρβαση του αυστηρού "ορίου" της, αρχίζει το συνηθισμένο και απελπιστικό γύρισμα των σελίδων τσεκάροντας αν τελείωσε το κεφάλαιο νωρίτερα απ ότι υπολόγιζε.
Την στιγμή ακριβώς εκείνη  ένα βουνό βρίσκει χώρο και υψώνεται μπροστά της. Είναι η ώρα που αρχίζουν τα Oooh!

Κόσμος μπαινοβγαίνει στη βιβλιοθήκη, ο καθένας στον δικό του ρυθμό και όταν αρχίζει να βαριέται κάθεται και τον παρατηρεί..

Θα δεις ένα σωρό διαφορετικούς ανθρώπους καθώς και τρόπους που διαβάζουν. Άλλος με μουσική, άλλος με οτοασπίδες φούξια, πορτοκαλί ή "ζυμαρούλι". Άλλοι διαβάζουν ήρεμα, σχεδόν ανέκφραστα και άλλοι εμφανώς αγανακτησμένοι. Ακούς ξαφνικά τον πραγματικό θόρυβο της βιβλιοθήκης. Σελίδες γυρνούν ασυγχρόνιστα, καρέκλες σέρνονται, ψίθυροι παντού λες κ τους τσίμπησε κάτι ταυτόχρονα. Ηχορρύπανση, ικανή να σε βγάλει απο τον δικό σου ρυθμό.

Αναπολεί τις μέρες που και εκείνη πήγαινε στη βιβλιοθήκη με παρέα. Όχι για να πετύχουν κάποιο σκοπό. Ούτε και να διαβάσουν. Δεν τα παρατά όμως εύκολα και συνεχίζει υπενθυμίζοντας στον εαυτό της πόσο σημαντικό είναι να τα πάει καλά. Πρόκειται άλλωστε για το ήρεμο καλοκαίρι που φαντάζεται να περάσει. Μερικές φορές προσποιείται οτι της αρέσουν τόσο πολύ αυτά που διαβάζει που τελικά κολλάει και τελικά την συνεπαίρνουν. Και συχνά τα καταφέρνει. Ήρθε η ώρα για διάλειμμα. Τουίτερ ή τηλέφωνο ανάλογα με τη διαθεσημότητα. Τρώει κάτι ή πηγαίνει στο κυλικείο για καφέ. Και συνεχίζει..

19.45 και έχει ήδη ετοιμαστεί.
Σπίτι.. ξεκούραση.. ή συναντήσεις και φαγητό.. τελευταίες σελίδες μένουν για λίγο πριν το "καληνύχτα!!!" και μπλούμ! μακροβούτι στο κρεβάτι. 
Τότε καταλαβαίνει την ένταση που είχε η μέρα της.


Τελαυταίο τηλέφωνο και μια ύστατη προσπάθεια να μειώσει τα χιλιόμετρα με την αγάπη! και την ενέργεια! που της έχουν απομείνει.
Έχει αρχίσει όμως ήδη να μετρά πόσα προβατάκια χοροπηδούν τη παλιά ξύυυλινη μάααντρα.
........


*στιγμές πολυτέλειας οι ξέχνοιαστες συζητήσεις τελευταία που απολαμβάνουμε με κρασί και γκουρμέτ πιάτα! απο τον σεφ της διπλανής πόρτας. ω! ναι!!! Είναι ωραίο να έχεις άτομα που σου δίνουν κουράγιο και σε αποφορτίζουν.. και τούμπαλιν.
**αύριο ΝΑΙ δεν θα ξυπνήσω στις 6! ουφ..

4 σχόλια:

  1. Δεν είναι βαρβάτα τα πρωινά ξυπνήματα μες στη βιασύνη? Ίσως γι αυτό προτιμώ να ξυπνάω τουλάχιστον 2 ώρες πριν την κάνω για να προλάβω να ανοίξω το μάτι μου με καφέ, αλλά άντε να το κάνεις όταν γράφεις στις 8!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είναι! είναι!ειδικά αν δίνεις 8.. ξυπνάω αφου πρώτα έχω παραδώσει την κόλλα :Ρ

    Τουλάχιστον ας μας βγει σε καλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχομαι ο κοπος να αποδωσει καρπους ;)

    Μαρουλοφιλακιααααααααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ μαρουλάκι, εύχομαι αυτό που εύχεσαι..
    σ ευχαριστώωωωω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

και για πες...