Και μετά.. ξύπνησα ;)


Γυρισμένη πλάτη στην τηλεόραση. Απέναντι μου τώρα εκτός από την αντανάκλαση της στο τζάμι, παρατηρώ ένα κτίριο σαν εκείνα τα "νεοκλασσικά-μπαροκ". Στην άλλη μου ζωή σίγουρα έμενα σε ένα παρόμοιο σπίτι. Φορούσα φουντωτά φορέματα με μικρές τιάρες που τις άλλαζα όλη μέρα, ακόμα και στον ύπνο! Είχα ένα μικρό σκυλάκι, τη Λίζα που της έλεγα όλα τα μυστικά μου και έτρωγα κουλουράκια σε μπλε κουτί (που σε αυτή τη ζωή η θεία μου έχει βάλει κλωστές). Θα υπήρχε γύρω από το μπαλκόνι μου ένας καταπράσινος κήπος με γκαζόν και μια κούνια που ποτέ δεν θα είχα αγγίξει. Ενώ ο καχεκτικός μπάτλερ θα ήταν, μετά τη Λίζα, ο καλός μου φίλος.
Σε αυτή τη ζωή, ο καιρός ακόμα να φορέσει τα καλά του και αυτό είναι κάτι που δεν μου ταιριάζει. Καταχωνιάζει κάθε προσπάθεια που ξεπετάγεται για περιγραφή της άλλης μου ζωής. Δεν απολαμβάνω και πολύ αυτό το ενδιάμεσο στάδιο. "άνοιξη-καλοκαίρι". Έχω την υποψία όμως πως θα χαρώ πολύ το νέο μου μπαλκόνι, προσεχώς... κι ας μην έχει κήπο και κούνια.
Κάνοντας διάφορες σκέψεις περνούν πολλές εικόνες απο μπροστά μου.
Οι πρώτες (ακόμα και όταν κλείνω τα μάτια) είναι υπερλαμπρα δωμάτια ενός ξενώνα. Αγαπημένος προορισμός... Σαντορίνη! αλλά πώς μπορείς να "πλησιάσεις" τόση μαγεία! Και η Ύδρα όμως καλή θα είναι, έστω για ακόμη μια φορά. Πιο πιθανό (θα συμφωνήσεις) είναι να θέλεις λιγότερα για να πας στο Ντουμπάι παρά στη Μήλο. Που (θ)να ταξιδέψουμε τελικά; Άγνωστο ακόμη.
Το ιδανικό μου μέχρι τα 30++ είναι να ξέρεις για που θα γεμίζεις τις βαλίτσες σου κάθε καλοκαίρι. Να έχεις βρει το αγαπημένο σου νησί. Το "ανευ προγραμματισμού" νησί σου. Που θα πας και θα σε περιμένουν. Θα σε υποδέχεται εκείνος με την λαχταριστή ταβερνούλα στην άκρη του λιμανιού, με τα πόδια σας να βυθίζονται στη θάλασσα και στην καυτή χρυσαφιά άμμο. Μέχρι να φτάσεις στο ξενώνα, όπου θα καλησπερίζεις λίγους ντόπιους περαστικούς από τα μονοπάτια, θα είναι όλα έτοιμα για τις λίγες ευχάριστες ημέρες χαλάρωσής σου. Κάθε μέρα θα πας στα μαγαζάκια που έχεις ξεχωρίσει για τα καλά που προσφέρουν. Και κάθε νύχτα θα αρχίζεις τη γνωστή σου ατελείωτη βόλτα.  Θα παίρνετε τα πολύχρωμα παλιά ποδήλατα και θα πηγαίνετε να ψάξετε για την πιο απομακρυσμένη παραλία. Τη δική σας. Εκεί θα κάθεστε μέχρι να σας ζαλίσει το αφράτο κύμα. Κι όταν μετά θα φεύγετε, θα έχετε ορίσει την επόμενη ημερομηνία που θα βρεθείτε ξανά εκεί.. Στα γνωστά σας. Και θα φαντάζεστε ξανά απ την αρχή, ακριβώς πώς θα περάσετε τις μέρες σας!
Εσείς που θα πάτε διακοπές;;;
Σας αφήνω, οι υπόλοιπες εικόνες θα παραμείνουν στη σκιά! xxx

4 σχόλια:

  1. Σήμερα σκεφτόμουν ότι θα ήθελα για διακοπές να πάω σε ένα ελληνικό μέρος όχι αναγκαστικά νησί παραλιακό όχι πολύ τουριστικό να νοικιάσω ένα σπίτι και να κάτσουμε ένα μήνα! Υπάρχουν κάτι τέτοια μέρη!

    Αλλά δε με βλέπω να το κάνω στο εγγύς μέλλον οπότε θα κάτσω στο δάσος μου στη σκιά μου παρέα με τους σκίουρους και τους λαγούς. Παρά σε τσιμεντούπολη, καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέεεερα ή καλησπέρα Αμερικλάνε!
    και εγώ το σκέφτηκα αλλά γίνεται να νοικιάσεις κάτι για μόνο λίγο?
    Στο τέλος ούτε εμένα με βλέπω να πάω κάπου,αλλά μη χάνουμε τις ελπίδες μας!

    *καλοί είναι και οι σκίουροι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έλα στην Κρήτη & δη στα Χανιά!!

    έχουν πολλά απ' όσα περιέγραψες...

    τόσο όμορφη & ταξιδιάρικη η σκέψη σου!!

    Τα σέβη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σ ευχαριστώωω..
    Όλα είναι υπό επεξεργασία ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

και για πες...